نود هشتیا

ابوشکور بلخی (زادهٔ نزدیک به ۳۰۰ (هجری) در بلخ) از شعرای نام‌آور سده چهارم هجری است که به زبان‌هایفارسی و عربی شعر گفته‌است. دربارهٔ زندگی و شعرهای او آگاهی چندانی به‌جای نمانده‌است. او در روزگارسامانیان می‌زیسته‌است و مورد توجه و عنایت خاص نوح سامانی شاه وقت بود. ابیات و قطعات پراکنده‌ای از آثار او در حد ۴۲۹ بیت باقی است که بیشترین ابیات از آفرین‌نامه است. ابوشکور از مردم بلخ بوده‌است. مهم‌ترین اثر او مثنویآفرین‌نامه بوده که در بحر متقارب سروده و چنان‌که خود گفته در... ابوشکور بلخی, ...ادامه مطلب