نود هشتیا

وقتی میگم تلپاتی داریم، اونم از نوع عجیبش یعنی همینخب زهرای عزیزم؛خوشبختانه از اول تا پایان هیچستان همراه لیلی (لی‌لی) بودم و از این بابت خوشحالم. قلم تو شایستگی بالایی داره، به‌خصوص وقتی که برای خونه بنویسی...هیچستان جاییه که منم خیلی وقتا تو ذهنم براش نامه‌نگاری می‌کنم، «هیچ» کلمه عجیبیه و حس کردنش عجیب‌تر. شاید هم خودمونیم، هیچی بعید نیست. به‌هرحال، لذت بردم از نوشته‌های لی‌لی. هرچقدرم برای کسایی که می‌دونست نوشته‌هاش رو نمی‌خونن بازم نامه می‌نوشت اما، ما نویسنده‌ها هم ی طورایی همینیم.مرسی که هیچستان رو نوشتی، جاش بین مابقی آثارت خالی بود. بخوانید, ...ادامه مطلب