ابوطیّب محمد بن حاتم مُصعَبی شناخته‌شده به ابوطیب مُصعَبی ادیب، سیاست‌مدار و شاعر ایرانی بود.
وی روزگاری صاحب دیوان رسائل نصر بن احمد سامانی(۳۰۱-۳۳۱ (هجری)) بود که شاید پس از عزل ابوالفضل محمد بلعمی نیز مدتی وزارت داشت و به گفته ثعالبی به امر نصر بن احمد کشته شد. ابوطیب از شاعران توانایی بود که به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌سرودند.
عوفی در لباب‌الالباب رودکی را ستاینده او می‌داند و دو بیت از قصیدهای را که رودکی در مدح او گفته آورده‌است:
