کتاب کمیک در واقع به نوعی یک فیلم است که فریم های کلیدی آن جدا شده و نک نک و با فاصله داستان را روایت می کند. این کتاب های هماند فیلم حاوی زمان و محاوره هستند و مانند فیلم، از نمایهای نزدیک و متوسط و دور استفاده می کنند. همان لحظه که تصویر را میبینی گفته های کاراکترها هم بالای سرشان در یک حباب دیده می شود. حتی افکت های صوتی نیز که در زمینه فیلم اتفاق می افتد با استفاده از حروف گنده و درشت و رنگی رنگی در فضای تصویر به چشم می خورد. مثل شترق! بنگ! گرومپ! توفششششش! (البته واژه خخخخخخخخ که امروزه...
