ذن

هر کسی می‌تواند ذن را نزد خود بیاموزد ولی احتمال موفقیت او خیلی زیاد نخواهد بود مگر اینکه حداقل بعضی از شرایط زیر را داشته باشد: - باید بدون اینکه به ماهیت و چیستی ذن فکر کند، آن را به عنوان درک واقعی و روحانی حقیقت، شدیدا طالب باشد. ذن مشغولیتی تفنّنی و سرگرم‌کننده برای کسانی که اندیشه‌ای سطحی و خلقی بازی‌گوش دارند نیست. ذن، وظیفه دائم یک انسان کامل است و هدف غایی آن کمتر از بودا شدن نیست. - باید علاوه بر اراده‌ای قوی برای نیل به هدفی مشخص، واجد فروتنی نیز باشد، زیرا سفر به قله اورست از پایه کوه آغاز می‌گردد و بین کوهپایه و قله، مشکلات بیشمار و زمانی طولانی قرار دارد. - داوطلب آموزش ذن باید به سه واقعیت ایمان داشته باشد و در مواقع دشوار آنها را به خود یادآوری کند: اول اینکه ایمان داشته باشد که بودا به روشن‌بینی توفیق یافته است؛ دوم: اینکه این روشن‌بینی را حالتی از ذهن بداند که همه ابنای بشر واجد آن هستند و سوم باور داشته باشد به اینکه «راهی» وجود دارد که هر کس می‌تواند با گام نهادن در آن، از وجود روشن‌بینی در خودآگاه شود. - در چهارچوب این حداقل ایمان ـ البته آیین بودا بیش از این هم طلب نمی‌کند ـ باید نیروی پشت‌کار و استقامت خود را نیز بدون انقطاع پرورش دهد. دیوارها و در صورت نیاز پرتگاهها را بپیماید و تا زمانی که شاهد مقصود را در آغوش نگرفته یک لحظه هم توقف نکند.