نود هشتیا

بسم الله الرحمن الرحيم«پژواك پروانه ها»«نويسنده : الهام احمدى (گرگينه)»صداى دستگاه هاى مختلف پزشكى توى اتاق طنين انداخته بود. تنها بوق ممتد يكى از اون ها بود كه مثل ناقوس توى سرم كوبيده مى شد و فقط يك چيز رو برام تداعى مى كرد:«مرگ!»نورى كم سو از شكاف كنار در به داخل اتاق سرك كشيده بود. بوى الكل و بتادين بينيم رو آزار مى داد.نگاه پر درد و نمناكم رو از تاول هاىِ دردناكِ كنار چشم ها و لب هاش گرفتم. ,پژواك,پروانه ...ادامه مطلب