کارگردان بار دیگر صحنه و وسایل مورد نیاز روز بعد را بررسی کرد. همه‌چیز آماده بود، به‌جز خر که طبق پیش‌بینی‌ها قرار بود از همان روستای محل تصویربرداری فراهم شود.
احمق مثل خر، نفهم مثل خر، سرکش مثل خر، تنبل مثل خر، حمال مثل خر. پیشِ خران چه کاه، چه زعفران. خر اگر جلِ اطلس بپوشد باز هم خر است.
این ضرب‌المثل‌ها و حرف‌هایی از این دست تمامی ندارد. همین گفته‌ها و نوشته‌ها باعث شده که همه خر را موجودی حقیر و بی‌ارزش بدانند. حتی وقتی از حیوان چموشی مثل قاطر، که تبارش معلوم نیست، سؤال می‌شود پدرت کیست؟ عار دارد از به زبان آوردن نام خر و در جواب می‌گوید: «داییم جناب اسب است.»
