سلام سردارِ آسمانی. سلام مجاهد راه حق و خدا. سلام اسطوره‌ی کودکی‌هایم. سلام قهرمان کودکان مظلوم و بی‌گنـ*ـاه. چهل روز از نبود وجودت در هستی بی‌کران می‌گذرد؛ چهل روز می‌گذرد که سردار بی‌باک ایرانمان را به دستان خاک سپرده‌ایم. سردار، چه عاشقانه پرِ پرواز را به سوی عرش الهی گشودی و چه عاشقانه راهی خانه‌ی ابدی‌ات شدی! چه مظلومانه تو را پرپر کردند و چه راحت تو را زیر علامت‌های سؤال قرار دادند. چه راحت وجودت را انکار کردند و تو را کوچک شمردند. چه کردی با دل‌های بی‌قرارمان، سردار؟ تو بودی که عشقت در وجود تک‌تک آدم‌ها نفوذ کرده است و به عشق تو آماده‌‌اند تا جان فدا کنند؟ با دل‌هایمان چه کردی که جان را فدای راهت می‌کنیم تا اهدافت را به ثمر برسانیم و سخت انتقامت را از دشمنان بگیریم؟ سردار دلها، خونت حقیقتی تلخ را برایمان آشکار کرد که در بیان و توصیفش عاجز هستیم. چهل روز گذشت اما اندکی از عشق تو که چون جرقه‌ای، عشق را شعله‌ور کرده بود، در وجودمان کاسته نشد. چهل روز می‌گذرد که جسم پاره پاره شده‌ات را به دامان خاک سپردیم. چهل روز می‌گذرد و هجران فراغ تو قلب‌هایمان را می‌آزارد. چهل روز می گذرد که دشمنان خیال عیش و نوش را بعد از تو در سر می‌پرورانند؛ اما افسوس که نمی‌دانند که آنان موجب شهید شدن یک حاج قاسم سلیمانی و متولد شدن هزاران هزار قاسم سلیمانی در گوشه وکنار کیهان بی‌کران شده‌اند. درگذشت سردار دلها، سپهبد حاج قاسم سلیمانی را به تمام ایرانیان تسلیت می‌گویم.
⭐️قسمت‌هایی از این دلنوشته:
جهان نالان است؛ از غم نبود تو. آب و باد و آتش با چهارمین عنصر، جنگی عظیم دارند. سردار روزها را بی تو سر می‌کنیم و شب‌ها را صبح! غم در گوشه و کنار خانه‌هایمان چنبره زده است و قلب‌هایمان از دوری تو نالان و بی‌قرارند. رعب نبودت همیشه پشتمان را می‌لرزاند و به راستی تحمل نبودت توانی فوق العاده می‌خواهد که از توان ما انسان‌ها خارج است! پر پرواز را که گشودی، نفس در سـ*ـینه‌هایمان حبس شد و پشتمان لرزید، سردار! سردار، همه ترسیدیم از هستی که سردارمان در آن نفس نمی‌کشد. از شب‌های بی تو ترسیدیم، سردار! رفتنت یک شوک بسیار عظیم بود که به سختی باورش کردیم و آن را پذیرفتیم. سردار، هنوز در قلب‌هایمان زنده‌اید. سلام سردارِ خوبی‌ها. سلام اسطوره کودکی‌هایم! روزها به سرعت بر سر شب‌ها می‌دوند و شب‌ها بر سر روزها. چرخه‌ی زندگی در حال گذر است اما این روزها چرخه‌ی زندگیمان بدون وجود قهرمانمان در حال گذر است. سردار، حوالی این روزها اتفاقات ناگواری در حال رخ دادنند! سردار، زندگیمان در گذر است اما با اندوه؛ اندوهی که گویا پایان پذیر نخواهد بود. سردار کاش بودی، تا حداقل این روزها پشتمان به وجودت گرم می‌بود! سردار چه بی‌باکانه پا به میدان گذاشتی و چه شجاعانه از کودکان مظلوم حمایت کردی و آنان را شاد ساختی. سردار، این روزها حرف فقط حرف‌های توست که در گوشه و کنار جهان می‌پیچد! قصه‌ی مظلومی‌هایت دل‌هایمان را به صعبی می‌فشارد. قصه‌ی مهربانی‌هایت سرمشق‌های امروزمان شده است و در آینده الگویی می‌شود برای زندگیمان.
