پیشگفتار
اکثر بیمارستان‌ها در ایران فقط با شیوه کپی‌سازی ساخته می‌شود. طبق روال بیمارستان‌هایی هر ساله ساخت می‌شود و به بهره‌برداری می‌رسد ولی نه مطالعات دقیق است نه طراحی به‌روز و نه از تکنولوژی‌های روز دنیا در آن‌ها آن‌چنان که باید استفاده می‌شود، این‌ها مشکلاتی است که نادیده گرفته شده است.
معماری بیمارستان با توجه به وجود فضاهای مختلف که هر کدام ارایه‌دهنده خدمات بهداشتی و درمانی خاصی هستند ویژگی‌های متفاوتی از سایر بناهای درمانی دارد. بنابراین شناخت بیمارستان و نحوه روابط و عملکردهای بیمارستانی اولین راه در جهت ایجاد خطوط اصلی فضاهای بیمارستانی می‌باشد.
نمونه‌هایی از مواردی که رعایت کردن آن‌ها در طراحی بیمارستان‌ها کمک شایانی در جلوگیری از اتلاف منابع خواهد کرد اما به دلایل اطلاع نداشتن مسئولین و یا بی‌توجهی آن‌ها کمتر مدنظر قرار نمی‌گیرد عبارتند از:
- آنچه مسلم است اینکه بیشتر طراحان بیمارستان به‌ویژه در ایران از جنبه مهندسی و معماری به یک بیمارستان نگاه می‌کنند نه از دیدگاه ارتباطات و روابط شغلی. این موضوع باعث می‌شود تا مدیران در آینده با مشکلاتی مواجه شوند چرا که بیشتر وقت مدیران صرف هماهنگی و گردش کار مناسب در بیمارستان می‌شود.
- می‌توان بیمارستان‌ها را به‌گونه‌ای ساخت که در اوقاتی از روز از نور آفتاب استفاده کرد هم به‌خاطر تأثیری که بر روحیه بیماران دارد و هم استفاده از انرژی و هم استفاده از اشعه ماوراء بنفش که خاصیت میکروب‌زدایی دارد ولی همین کار هم صورت نمی‌گیرد. چرا؟
