پاتریک مودیانو، نویسنده‌ی ستایش شده‌ی فرانسوی در بولوین بیلان کور، از حومه‌های پاریس به دنیا آمد. او یکی از بزرگ‌ترین نویسنده‌های فرانسوی است که از او بیش از سی رُمان به چاپ رسیده است. به بیش‌ترِ رمان‌هایش جایزه‌های مهم ادبی تعلق گرفته است، از جمله جایزه‌ی آکادمی فرانسه و جایزه‌ی گنکور. پاتریک مودیانو، در نهم اکتبر ۲۰۱۴، به خاطر هنر بی‌بدیلش در بازخوانی خاطرات و بازآفرینی سرنوشت آدمیان موفق به دریافت نوبل ادبیات شد.
مودیانو در رمان‌هایش برای شناخت خود و انسان، گذشته‌ی خود و درون خود را می‌کاود و بیش از هر چیز در جست‌و‌جوی جوانی گم شده‌اش در کوچه‌پس‌کوچه‌های پاریس بر می‌آید. در رمان‌هایش، هیچ یک از شخصیت‌ها نقش قهرمانِ داستان را بازی نمی‌کند و تضاد بین شخصیت‌ها کلاف داستان را در هم نمی‌بافد. مودیانو پوسته‌ی سخت ادبیات را در نرمی و روانی و شوخی فُرم، هنرمندانه در هم می‌شکند، این‌چنین است که هر چند ادبیات مودیانو با ادبیات مارسل پروست مقایسه می‌شود، چیره‌دستیِ مودیانو در دلنشین و گیرا و رازآلود کردن فُرم داستان‌هایی که از هزارتویِ خودکاوی، خودشناسی و انسان‌شناسی می‌گذرد ویژه‌ی خودِ اوست.
