خلاصه:
این داستان روایتگر زندگی پسری مزدیسنایست* که به دلیل مشکلات روحی که در سن بیست سالگی به خاطر مرگ مرموز خواهرش برایش به وجود آمده، به مدت شش سال به سرزمین مادری‌اش، روسیه می‌رود. داستان از جایی شروع می‌شود که آراه به ایران باز می‌گردد و زندگی جدیدی را شروع می‌کند. در این میان، عاشق دختری مسلمان می‌شود و این‌که او خبر ندارد که این دختر، همان طعمه پدرش برای یک بازی سراسر خطر و ریسک است!
سطح رمان: BNY-برترین رمان سال انجمن
(مقدمه)
اَبرهای فروردین چه قدر نبودنت را گریستند!
اَز دلتنگی جان بر ل**ب و خانه ی دلم سُوت و کُور.
تو مثلِ هوا،
آب،
آفتاب،
نیازِ منی.
لیلی وار مجنونِ توام.
عشق را دستِ کم نگیر،
مگذار به اِنتهای زَوال برسم.
صدای پای اُردیبهشت می آید،
تو را به مهربانی بهار و
جانِ این شکوفه ها،
به قداسَت باران
بیا.
بی بهانه دوستم بدار،
بگذار در عشق سَربلند شویم.
در این فصلِ عاشقی،
مرا ببر به اُوج آغوشت
که خوشبختی همانجاست.
«باران قیصری»
قسمتی از رمان :
صدای نفس آسوده منشی‌اش از پشت تلفن، لبخند محوی بر لبش آورد. تماس را قطع کرد و به صندلی تکیه داد.
ل**ب تاپش را بست و کاغذی از دفتر فنری‌اش کند. مدادی برداشت و خواست دوباره شروع به ترجمه برگه‌هایی کند که منشی بی‌دقتشان گم کرده بود. روی کاغذ کار کردن را همیشه ترجیح می‌داد. هنوز کاغذش میزبان کلماتش نشده بودند که صدای در، نگاهش را به در متالیکی رنگ رو به رویش جلب کرد. مداد را روی کاغذ رها کرد و مقنعه‌اش را صاف کرد، سپس لبخندی مهمان صورتش کرد و گفت:
-بفرمایید.
دستگیره نقره‌ای رنگ پایین آمد و کمی بعد، چهره شاد دارمان میان در ظاهر شد.
پیشنهاد می شود