خانه‌داری اولین و قدیمی‌‌ترین حرفه زنان است. زنان خانه‌دار از قدیم، بخش عمده‌ی اوقات خود را در خانه سپری کرده‌اند. برآورده کردن نیازهای افراد خانواده و سامان بخشیدن به محیط داخلی خانه تمام هدف و مشغله آنان بوده است. اگر چه برای زنان امروز نیز این قبیل مسائل جزء اولویت‌های اساسی محسوب می‌شود، اما نیازهای دیگری نیز به دنبال رشد دانش و آگاهی زنان که همزمان با پیشرفت دنیای نوین اتفاق افتاده است، چهره خود را نمایان کرده است.
زنان امروز چه آنهایی که بیرون از منزل شاغل هستند و چه آنان که صرفاً خانه‌دار هستند، به رشد مهارت‌ها و افزایش دانش و آگاهی در تمام زمینه‌ها احساس نیاز می‌کنند. رشد تکنولوژی و حضور آن در تمام جنبه‌های زندگی، نیازهای انسان امروز را پیچیده‌تر کرده است.
زنان برای داشتن احساس بهتری نسبت به خود و توانایی‌هایشان و همچنین برای تربیت بهتر فرزندان و خوشبختی بیشتر در روابط عاطفی به رشد همیشگی، که ویژگی اساسی زندگی نیز هست، نیازمندند.
خانه‌داری سنتی، این نیاز مهم را به‌ندرت برآورده ساخته است. در عین حال خانه‌داری حرفه‌ای با ایجاد امکان رشد شخصی برای زنان عزت‌نفس آنان را تقویت کرده و باعث قوی‌تر شدن بنیان خانواده می‌شود.
