هفت گناه, کبیره, در سنت مسیحی (غرور، طمع، بی‌بندوباری، حسد، شکمبارگی,، غضب و تن‌پروری) فهرست تعدیل‌شده همان هشت عمل شیطانی (تکبر، حرص و آز، بی‌بندوباری، خودستایی، شکمبارگی,، غضب، غم و یأس) است که راهبی یونانی به نام اِواگریوس پونتیکوس (Evagrius Ponticus) به دست داده بود، فهرستی که پاپ گرگوری در قرن شانزدهم با جایگزینی تن‌پروری به جای غم و یأس آن را به هفت گناه, مهلک یا کبیره, تقلیل داد. در سنت مسیحی ارتکاب این گناه,ان مستوجب دوزخ است و راه بخشایش این گناه,ان نیز دست‌کم با یکی از دو طریق ذیل میسر می‌شود: ۱. برگزاری مراسم مذهبی اعتراف، ۲. توبه و پرهیز همیشگی. در مجموعه پیش رو در باب این هفت گناه, کبیره, که به همت کتاب,خانه عمومی نیویورک و انتشارات دانشگاه آکسفورد انتشار یافته است سعی شده تا در قالب مجلدهای مجزا و از چشم‌انداز جهان امروز، به‌ویژه سنت فرهنگی مغرب‌زمین، به استفسار از هر یک از این گناه,ان در گذشته و امروز و به‌ویژه در سنت مسیحی پرداخته شود. در این راه سعی شده تا با به کارگیری زبان‌های مختلف (جِد و طنز)، وضعیت اسفبار، انسدادها و وضعیت متناقض حاصل از ارتکاب این گناهان در جهان امروز به تصویر کشیده شود. کتاب, حاضر چهارمین کتاب, از مجموعه هفت گناه کبیره, است. چه لذتی می‌برد انسان فانی از دیدن این که فرانسیس پروز ساختار متافیزیکی غذا و میل به غذا را مزه‌مزه می‌کند، زیر و بالا کردن این ساختار متافیزیکی انسان را به این نتیجه‌گیری ناگزیر نزدیک‌تر می کند که تصور رایج از شکمبارگی, زندگی آمریکایی متعادل خودش نامتعادل و افراطی و همچون نوعی گناه کبیره, است.
