هنر قرن بیستم به عنوان امری که بر خلاف هنر کلاسیک قرون گذشته دستخوش تحولات و فراز و فرودهای متعدد بود، نقش غیر قابل انکاری در تغییر جریان کلی هنر داشت و ضمن به چالش کشیدن اصول مرسوم گذشته و ابداع شیوه های آفرینش جدید که آموزه های سنتی را کنار نهادند، مخاطبان و کارشناسان را با گونه های جدیدی از هنر مواجه ساخت که نه تنها سابقه نداشت بلکه مستلزم فراگیری اصول زیبایی شناختی خاص خود بود تا بتوان آثار تولید شده در چارچوب آن را چنان که باید، تجزیه و تحلیل کرد.
از این رو مبانی نظری و تحلیلی گذشته به طور لزوم نمی تواند چارچوب درستی برای ارزیابی و ارزشگذاری این جریان سنت شکن بوده باشد و مشخص است که این به معنای لازمه تحول در معیارهای تحلیلی متخصصان هنری خواهد بود.
اثر پیش رو شامل پنج مقاله آغازین کتاب انقلاب های مفهومی در هنر قرن بیستم نوشته دوید دبلیو. گالنسون است که در سال ۲۰۰۹ م. توسط انتشارات دانشگاه کمبریج منتشر گردید. این مجموعه گزیده، در قالب کتاب کوچک تری، حول موضوعات مربوط به مهم ترین های هنر قرن بیستم ارائه می گردد. در این گزیده، بحثی که با جدیت دنبال می شود توجه به معیار اهمیت هنر و هنرمندان جدید در قرن بیستم است که به اعتقاد نویسنده، در میزان و کیفیت نوآوری هنری نهفته است. از این رو نکته ای که به وضوح می توان از آن سخن گفت، ماهیت نوآورانه هنر جدید در قرن بیستم است که معیارها و اصول غالب را به چالش کشید.
نکته دیگری که باید مورد اشاره قرار بگیرد نحوه پرداخت به امر نوآوری به عنوان ویژگی مهم و معیار اهمیت هنر جدید است که با تفکیک اجزاء آن دنبال می شود. بنابراین ضمن توجه به نقش کلیدی ابتکار، به دسته بندی هنرمندان فعال در هنر معاصر قرن بیستمی به دو گروه نوآوران تجربی و مفهومی پرداخته می شود. هر یک از این دو گروه از هنرمندان، خصوصیات خود را داشته و با توجه به شیوه اجراء و ارائه آثار خود که متضمن شناسایی ایشان در جامعه هنری بود، تفکیک می شوند.
