دوستت دارم.
تو را که دارم،
برای من،از تمام جهان بس است.
تو را که دارم دیگر
دنبال کسی نمیگردم،
تو را فقط از تمام جهان میخواهم،
اما…
وقتی کسی تمام داشتههایت باشد،
ترس از دست دادنش را
همیشه با خود خواهی داشت.
تو!
تمام داشتههایم بودی و من،
یکی از داشتههایت بودهام.
داشته که میگوییم،
نشانه تملک تو نیست،
نشانه دار ونداری من است.
تو!
با من چه کردهای
که برای تو،
همه داشتههایم را به باد دادهام؟
چون بودنت برایم کافی بود
اکنون که ندارمت.
شدهام بی کسترین آدم دنیا!
ندارمت اما…
همیشه در خیالم پرسه میزنی!